Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
rogowy — 1. «zbudowany, utworzony z substancji białkowej, stanowiącej składową część zrogowaciałej warstwy naskórka» Łuska rogowa. Tarczki, płytki rogowe żółwia. Kopyta rogowe. 2. «zrobiony, wyprodukowany z rogu lub innych zrogowaciałych części naskórka»… … Słownik języka polskiego
List of molluscs recorded in Poland — There is around 260 species of molluscs living in the wild in Poland. ystematic listList is in zoological order. The Polish name is in brackets.The source for the non marine species on this list is: [http://www.gnm.se/gnm/clecom/eng… … Wikipedia
Список моллюсков Польши — Содержание 1 Брюхоногие 2 Двустворчатые 3 См. также 4 Ссылки … Википедия
grzebień — m I, D. grzebieńenia; lm M. grzebieńenie, D. grzebieńeni 1. «przyrząd toaletowy w postaci płytki z tworzywa sztucznego, rogowej, metalowej itp. z głęboko wyciętymi zębami, służący do czesania lub upinania włosów» Rogowy, szylkretowy grzebień.… … Słownik języka polskiego
grzebyk — m III, D. a, N. grzebykkiem; lm M. i «mały grzebień» Rogowy, metalowy grzebyk. Uczesać się grzebykiem … Słownik języka polskiego
róg — m III, D. rogu, N. rogiem; lm M. rogi 1. zwykle w lm «parzyste wyrostki kostne otoczone pochwami rogowymi, wewnątrz puste, występujące na kości czołowej u pustorożców (np. u krowy, żubra, antylopy); także wyrostki kostne u jeleniowatych… … Słownik języka polskiego
skorupowy — «mający skorupę, pancerz (rogowy, kostny itp.)» Ślimaki skorupowe … Słownik języka polskiego
szpila — ż I, DCMs. szpilali; lm D. szpil 1. zgr. od szpilka (zwykle w zn. 1 i 2) Gruba, ozdobna szpila. ◊ Wsadzać, wbijać komuś szpile «dokuczać komuś, robić ironiczne, złośliwe uwagi» 2. łow. «tylny wyrostek rogowy powyżej racicy zwierzyny płowej i… … Słownik języka polskiego
szpilka — ż III, CMs. szpilkalce; lm M. szpilkalek 1. «metalowy pręcik ostro zakończony, z główką na drugim końcu, niekiedy kolorową, służący do spinania, przypinania czegoś; dawniej także ozdoba z metali szlachetnych i drogich kamieni» Przypiąć znaczek… … Słownik języka polskiego
wyrostek — m III, D. wyrostektka, N. wyrostektkiem; lm M. wyrostektki, D. wyrostektków 1. B.=D.; lm B.=D. «dorastający kilkunastoletni chłopiec; niedorostek, nastolatek, młokos» Wyrostek w harcerskim mundurze. Wyrostki grające w piłkę. 2. B.=M.; lm B.=M.… … Słownik języka polskiego
